SV Meerkerk 2 - Almkerk 2

Na de goede start met twee overwinningen op SSC’55 en GJS zou deze 3^e competitiedag V.V. Almkerk 2 op bezoek komen. Een goede graadmeter om te zien waar wij werkelijk zouden staan ten opzichte van deze tegenstander. Almkerk was eveneens goed gestart met 6 uit 2 en is geen onbekende voor ons. In de afgelopen competitie hadden we grote moeite met dit team, getuige de 2 remises in seizoen 2010/2011.

De juiste focus was er bij de jongens voor de wedstrijd waardoor we de beste helft van dit prille seizoen beleefden. Wij bepaalden wat er gebeurde in het veld en Almkerk kon alleen maar achter Meerkerk aan lopen. Gezien het karakter van onze tegenstander is het logisch dat zij dan uit een ander vaatje proberen te tappen en terecht. Daar kunnen we wat slimmer mee omgaan in plaats van tegen een kaart op te lopen bij een overtreding mee.

Ons goede veldspel resulteerde in twee 100% kansen voor Boet, echter wist hij deze even zoveel keren niet te verzilveren. Theo was ook net niet doeltreffend met een geplaatst schot dat voorlangs ging. We bleven geconcentreerd én gecontroleerd jagen op een treffer maar dat dit in de 1^e helft net niet lukte is dan ook het enige verwijt – voor zover je dit überhaupt kán verwijten – dat wij het team konden maken. Rust 0-0.

Kalm blijven en op deze voet doorgaan, dan komen de doelpunten vanzelf was het devies in de kleedkamer. Omdat Joey op het laatste moment op de bank bij het 1^emoest plaatsnemen nam Mike zijn plek in bij de aftrap voor de 2^e helft.

Opnieuw kwamen wij goed uit de startblokken en na 5 minuten was het raak. Theo gaf een mooie steekpass op Boet en die rondde onberispelijk af met een ziedend schot onderkantje lat in de kruising. Mama Boet had hem nieuwe oude schoenen gebracht in de rust. Voortaan kan hij zijn nieuwe schoenen beter thuis laten en die oude meenemen. Enfin 1-0.

Hoe zouden we mentaal omgaan met deze voorsprong was nu de vraag en het antwoord was goed en eenvoudig: op jacht naar meer. Mike was terecht teleurgesteld na opnieuw een start op de bank maar gaf het enige juiste antwoord door goed en gretig in te vallen en de 2-0 te maken.

Hierna lieten wij na de 3-0 te maken door in de eindfase het te mooi en te moeilijk willen doen. Met meer zakelijkheid kunnen wij het onszelf makkelijker maken. Almkerk kreeg hierdoor iets meer grip wat zich uitte in vrije trappen en corners door onnodige slordigheden van Meerkerkse zijde. Lex plukte echter alles uit de lucht en anders was er wel een Meerkerk's hoofd dat voor opluchting zorgde.Echt moeilijk kregen we het dus niet maar de dreiging dat er een bal uit een dood spelmoment zomaar in kon vliegen bleef er wel.

Bennie kwam voor Boet en even later kwam Robert voor Ferry. Uiteindelijk was het Lex die via een snelle spelhervatting Man of the Match Theo wegstuurde die zelf de kroon op zijn spel van vandaag zette en de 3-0 aantekende. De ontlading na afloop in de kleedkamer was geweldig en dat mag ook wel na deze mooie overtuigende overwinning. Samen met onze jongens die vandaag in het 3^e moesten acteren (en hun pot maar liefst met 11-0 wonnen!!) konden we de wedstrijd wederom afsluiten met de traditionele inhaaksessie na een overwinning.

’s Avonds bij Paradise City werd onze Wilco aangereden op de Parallelweg. Vlak nadat het gebeurd was sprak ik hem en hij vertelde hij me beduusd hierover. Na een nachtelijk bezoek aan het ziekenhuis bleek dat hierdoor zijn kuitbeen gebroken heeft en dus een paar maanden uitgeschakeld is. Vervelend voor Wilco en wij wensen hem dan ook een voorspoedig herstel toe. Laten wij maar content zijn dat hij er op deze manier van af gekomen is, het had ook erger kunnen zijn.

Deze week gaan we toewerken naar Rijsoord 3 uit. Dit team wist een knappe overwinning (1-3) te behalen uit in Hoornaar bij Stedoco 2. Opnieuw zullen wij hier als team tot het gaatje moeten gaan om een goed resultaat te boeken.

RdH