Rijsoord 3 - SV Meerkerk 2

Afgelopen week werd toegewerkt naar Rijsoord 3 uit. Wilco ontbrak door een kuitbeenbreuk, Ferry door zijn vrijgezellenfeest, Martin raakte geblesseerd aan zijn hamstring en Barry ondervindt al enige tijd last van zijn lies. Daarentegen kon aanvoerder Jeroen weer zijn opwachting maken in de basiself na 6 maanden blessureleed. Rijsoord’s competitiestart was matig met 3 uit 3, op papier moest een overwinning dus te doen zijn. Het bleek dat een wedstrijd nooit op voorhand word gewonnen.

Door de wijzigingen in de basis startten we stroef en speelden we –mede door het stroperige veld - in een te laag tempo. We kwamen enkele malen goed weg uit gevaarlijke situaties waarin wij niet goed in de organisatie stonden. Ondanks dat waren twee situaties voldoende om met een 0-2 stand te gaan rusten en allebei de malen stond Mike als doelpuntenmaker vermeld. De 0-1 viel uit een perfecte aanval waarbij Mike vrijgespeeld kon aanleggen en de bal onberispelijk achter de keeper schoot. De 0-2 was een omstreden goal, althans volgens Rijsoord. Mike schoot de bal uit een zelfgenomen afgeslagen corner over de keeper heen, waarna de bal via onderkant lat over de doellijn stuiterde dus doelpunt volgens scheidsrechter Van Belzen. Rijsoord’s grensrechter was een andere mening toegedaan in ons nadeel maar de scheidsrechter had zelf waargenomen dat de bal wel degelijk geheel over de doellijn was geweest. Hier hadden wij niet al te veel tegen in te brengen. Rust.

Na enkele aanwijzingen stond er na rust een ander Meerkerk in het veld, alleen wij bepaalden nu wat er gebeurde in het veld. Rijsoord schakelde wel een tandje bij en daar gaven wij goed antwoord op. De wedstrijd werd grimmiger en beide teams schuwden het fysieke niet, zonder daarbij over de schreef te gaan. Maar net zoals in voorgaande partijen was het Meerkerk dat direct of indirect als winnaar uit de duels tevoorschijn kwam. Er werd als een geelzwart geheel voor elke meter gestreden en dat is mooi om te zien. Tel daarbij op dat wij weer voetbalden waardoor we het aantal doelpunten konden verdubbelen in ons voordeel.

Het waren de wissels die de wedstrijd definitief in het slot gooiden. Dat had overigens wel eerder gekund maar paal, lat en buitenspelsituaties stonden succes in de weg voor Mike en Bart. Wekenlang had Frank (ingevallen voor Bart) niet in 2 gespeeld en hij sleurde en werkte zich uit de naad voor het team en beloonde ons én zichzelf met de beheerst gescoorde 0-3.

Onze Pippo Inzaghi Bennie (ingevallen voor Boet) heeft tennis op een heel laag pitje gezet om te kunnen blijven voetballen. Hij kan door zijn blessure niet altijd meer trainen en iedereen die Bennie kent, weet dat hij een hele zware keuze heeft moeten maken tussen de 2 sporten waar hij verzot op is. Hij heeft gelukkig voor voetbal gekozen en heeft momenteel in Boet een geduchte concurrent. En toch blijft hij onverdroten zijn ding doen als hij speelt en dat is jagen op doelpunten. Hij had er in het halfuur dat hij speelde drie gemaakt waarvan er 1 geldig werd bevonden.

Edwin viel ook nog in voor Robert, waarna tien minuten later de puik leidende heer Van Belzen affloot. De ontlading en het inhaken - weer onder leiding van Frank én ook weer met Jeroen en Edwin ingehaakt - deed Rijsoord schudden op haar grondvesten en met een biertje in het zonnetje konden we deze wederom puike teamprestatie nabeschouwen en afsluiten.

Speciale vermelding voor onze vaste supporter Wilco Buijserd. Waar we ook spelen, ineens staat hij weer langs de lijn. Grote klasse!

Volgende week gaan wij op bezoek bij Heerjansdam 3. 15-5 is het doel.