ZUUR PUNTVERLIES BIJ EVERSTEIN

Met een zuur gevoel stapte Meerkerk na een tumultueuze slotfase met een als verlies aanvoelend gelijkspel het veld af. De stilte in de kleedkamer was veelzeggend, want helaas waren we vandaag niet in staat de vele kansen te benutten. Waar wij vorige weken dodelijk waren in de afronding, was deze vandaag ondermaats. Wederom vielen de tegendoelpunten op zeer knullige wijze, dit is geen toeval meer.

Vanwege vele afwezigen door blessures, werk, familie verplichtingen en een weekendje weg was de groep aardig afgeroomd en moesten we puzzelen met de opstelling. Sommige jongens waren karaktervol bereid ondanks lichte blessures het toch te proberen, waarbij Jeroen de Waard een grote rol speelde in het prepareren van de jongens met pijntjes. De groep van vandaag verdient de complimenten voor hun teamgeest.

De start was goed in de lijn van voorgaande weken. Het was Mike Kersbergen die gevonden werd, zijn man uitspeelde en raak schoot. 0-1. Na de openingstreffer verviel Meerkerk in haar oude fout door in het spel van Everstein mee te gaan, we voetbalden niet meer, de motor viel stil, wij werden onrustig en wij lieten alweer een tegenstander in de wedstrijd komen. De schietkansjes werden gelukkig niet benut. Rust 0-1

Voetballen was het devies en dat deden we ook. Omdat Everstein op 4-3-3 overschakelde met een fysieke spits moesten we tactisch wisselen en kwam Jeroen voor Tim. Tim speelde een prima partij en vond zijn wisselbeurt ongetwijfeld niet leuk. Maar ook hij beseft dat wij moeten wisselen als wij vinden dat in het belang van het team de situatie daar om vraagt. De situatie vroeg om een ervaren leider achterin die de verdediging coacht en regelt. Hierna volgden er meerdere kansen voor Mark, Thomas, Mike en de voor Mark ingevallen Ruud. Alleen lukte het hen niet onze marge ten opzichte van de roodwitte gastheren te vergroten.

En dan treedt de aloude voetbalwet in werking, als je de kansen niet benut valt het doelpunt aan de andere kant. Een doorgekopte bal werd in buitenspel positie ingeschoten. De grensrechter vlagde wel maar de scheidsrechter liet hem staan, 1-1. Na de gelijkmaker misten we echter nog steeds de mooiste kansen tot ver in blessuretijd Thomas toch de winnende goal wist te maken. Dachten we. De aftrap, een lange bal, knullig verdedigen en de 2-2 werd via een voet binnengeschoten.

Daar kunnen we nog hele grote stappen in maken, ten koste van alles die punten over de streep trekken. Het hele seizoen krijgen we al hele knullige maar ook absurde doelpunten tegen. Het is werkelijk bijna ongelooflijk, maar toeval is het echt niet meer.

Niemand die zich groter voelt dan de groep en dat is de basis voor en behalen van resultaten. Nu moeten we ons nog de absolute winnaarsmentaliteit eigen maken want dit was dus een potje waar we vantevoren wel graag wilden, ondanks alles toch konden, maar aan het eind klaarblijklijk (nog) niet bij machte waren ten koste van werkelijk alles de winst te pakken. 

We gaan gewoon weer verder. Volgende week zaterdag trainen we en daarna hervatten we de competitie op 5 april thuis op 't Hoog met de Zederikderby: Meerkerk - Ameide. Verder commentaar is overbodig.

RdH