BLOED ZWEET EN TRANEN

De wedstrijd van vandaag was tegen het geel zwart van Groot Ammers. Uit hadden wij relatief makkelijk gewonnen met 0-10, maar van onderschatting mocht vandaag geen sprake zijn. 
Hun team heeft het moeilijk in deze competitie en ook nog te kampen met enkele gestopte spelertjes, dus moet Ammers rouleren met spelers van andere teams. Vandaag was het de beurt aan de kleinzoon van onze Cor Bot. Dus een trotse opa langs de lijn en een oudspeelster van de dames van Meerkerk. Dat geeft zo'n wedstrijd een extra leuke lading.

Bijna zoals verwacht begonnen wij sterk aan de wedstrijd. Gelukkig zetten wij dit al vrij snel om in een verdiende voorsprong. Martijn scoorde na 4 minuten zijn eerste van deze ochtend en broer Wessel schoot 2 minuten nadien de 2-0 in de touwen.
Daarna werd het voetbal van onze zijde iets minder en dat kwam mede door de aanvalsdrift van de spits van Groot Ammers. Die werd keer op keer gezocht en onze verdedigers hadden hun handen vol aan hem. Met enkele forse charges ,die op en soms over het randje waren, bleef de stand in ons voordeel. Maar gewaarschuwd waren we.
Gelukkig scoorde Martijn in de 15e minuut zijn 2e van deze ochtend en konden we we weer even rustig ademhalen.
Florentijn schoot in de 20e minuut de 4e van deze ochtend achter de keeper van Ammers. Dat was tevens de ruststand.

In de rust werd aangegeven scherp te blijven, want dit is typisch zo'n wedstrijd dat, als het even tegen zit, we zomaar een paar goals tegen krijgen.  En iedereen werd nog maar eens gewezen op zijn taken en om dus niet te verzaken als je even niet op je gewenste positie staat. Het is tenslotte een teamsport.

De heren hadden de boodschap begrepen. Want als snel in de 2e helft scoorde Martijn zijn 3e en 2 minuten daarna zijn 4e van de ochtend. De stand was daarmee op 6-0 gekomen en konden we dan nu gaan genieten? Nee helaas, we werden te slap en te slordig in de passes en acties. En hielpen zo Ammers in het zadel om er blijkbaar toch weer een wedstrijd van te maken. 
Jayden moest als leider in de verdediging alle zeilen bij zetten om hun spits Ivan (kleinzoon Cor) aan banden te leggen. Waar Jayden in de eerste helft de duels nog vaak won, was nu Ivan die de duels won. Jayden kreeg te weinig assistentie van zijn teamgenoten, waardoor Ammers terecht tot score kon komen. De duels op zich tussen Jayden en Ivan waren een genot om naar te kijken voor de rest. Een pure sterke verdediger tegen een snelle en behendige aanvaller, mooi om naar te kijken. Alleen voor de stand in ons geval wat minder.
In de 33e minuut scoorde Ammers de 6-1 en in de 43e minuut stond het ineens 6-3.
Wij hadden werkelijk niets meer in te brengen en waren alleen maar druk met ons zelf. Auw hier, pijntje daar en vergaten daardoor te blijven voetballen.
Met veel hangen, wurgen en veel zweet en tranen en een klein beetje bloed hebben we uiteindelijk wel winnend de eindstreep gehaald. Maar de wedstrijd had niet langer moeten duren.

In de eerste helft waren wij die de tikkies uitdeelden en hoorden we niemand piepen en zeuren. In de tweede helft waren wij het die de tikkies kregen en toen was het wel piepen en zeuren. Wat ons uiteindelijk de zege zou kunnen kosten. Dus mannen, rug rechten en de volgende keer rug recht houden en als mannen blijven voetballen. Ook als het even tegen zit.

Komende zaterdag mogen we voor de laatste keer deze competitie de wei in, uit tegen VVAC, met als aanvangsttijd 08.30 uur. Heerlijk "vroegopindewei" dus!

HJ