Een ongerust telefoontje....

SV Meerkerk 5

1 - 4

Wieldrecht 8

Patrick Steehouder

Competitie

Mannen zaterdag, 5, 5e klasse 15

Datum

18 februari 2017 14:30

Accommodatie

Onbekend

Nadat ik vrijdag avond klaar was met mijn telefoongesprek moest ik toch even voorzichtig glimlachen. Ik ben opgestaan van de bank en heb toch mezelf eerst even geknepen om te kijken of het geen droom was. Ik kneep en er ontstond een rode vlek op mijn arm en het deed nog verrekte pijn ook. Ik droomde dus in ieder geval niet, maar zou het dan zijn wat ik dacht of zou er toch iets gebeurt zijn? Mijn glimlach verdween langzaam van m’n gezicht en de twijfel begon toe te slaan. Het geval was namelijk dat ik net behoorlijk bezorgde mensen aan de lijn had gehad. Deze mensen vertelde mij dat een aantal van hun vaste klanten niet waren op komen dagen om een biertje te komen drinken. Ze vroegen zich af of er niet iets gebeurt was met ze?! Ik kon de eigenaars van de kroeg gelukkig uiteindelijk gerust stellen door te vertellen dat we de volgende dag een wedstrijd hadden met het vijfde en ik ze daar wel zou zien. Toch nog een beetje ongerust viel ik ‘s avonds in slaap…..

Het is ochtend en het beloofde een mooie dag te worden, we kunnen eindelijk weer de wei in om onze voetbalkwaliteiten te laten zien. Ik opende m’n app waar ik mijn befaamde zaterdagochtendritueel mee begin #MATCHDAY. Wat me gelijk al opviel waren de velen appjes die volgde dus blijkbaar hadden er nog meer teamgenoten aardig zin in de wedstrijd. Eenmaal aangekomen op ‘t Hoog werd mijn voorgevoel bevestigd, we waren met 17 gretige matadoren die allemaal niet konden wachten om het veld op te gaan. We stonden dan ook al om 5 over 2 omgekleed en wel op het veld warm te lopen. Iets wat toch wel uniek is en niet echt vaak voorkomt. We hadden dus tijd over om nog even dom te praten over de dag (en meestal nacht) ervoor. Echter dit keer geen wilde verhalen, geen wilde acties, geen dom gelul. Toen begon er een lampje te branden over het verontrustende telefoontje van gisteravond en wat ik dacht bleek dus zo te zijn. Ze zijn vroeg gaan slapen, dat beloofd wat voor de wedstrijd van vandaag…

We begonnen de wedstrijd tegen koploper Wieldrecht met een felheid die we ook hadden tegen Heicop uit. Wieldrecht zou het dus niet zomaar cadeau van ons krijgen, wij spelen hier thuis om te winnen! Er werd goed gevoetbald door het middenveld waardoor we de overhand kregen. Na een paar gevaarlijke kansen vanuit onze kant, via lange ballen die net achter de verdediging van Wieldrecht vielen. Kwam de eerste goal toch vanuit een uitbraak van Wieldrecht. Gelukkig gingen onze koppies niet hangen en bleven we gewoon voetballen. Wat volgde was een assist van Wallie op de goed voetballende Beun, die de gelijkmaker binnen kon knallen. Uiteindelijk gingen we met een 1-2 achterstand de rust in omdat Wieldrecht toch weer net dat ene goaltje kon binnen prikken. In de rust zeiden we tegen elkaar dat er gewoon mogelijkheden lagen voor ons want we waren echt niet slechter!

Echter na rust bleek toch wel waarom Wieldrecht de koploper was, de tweede helft waren ze wel beter en waar het bij ons steeds onrustiger werd, wist Wieldrecht de wedstrijd steeds verder naar zich toe te trekken. Op nog wat kansen na en een actie van Messie euhm ik bedoel natuurlijk Winkie die 2 mannen met 1 beweging het bos in stuurde gebeurde er aan onze kant nog maar weinig. Wieldrecht wist er nog wel een goaltje en een pingel er in te schieten, wat de eindstand bracht op 1-4. Wat overigens nog wel meer had kunnen zijn als Terry niet zoveel in de weg had gestaan.

Uiteindelijk dus een verdiende overwinning van de koploper, maar geen schaamte bij ons want wij hebben een prima pot neergezet en je kan nou eenmaal niet alles winnen. Het werd dan ook nog best laat in de kantine en in de linde en nog later in de kroeg. De kroeg die ieder geval weer met een gerust hart bier kon schenken, omdat er niks aan de hand was met hun vaste klanten….

Met sportieve groet,
‘de stofzuiger’