WEDEROM GEEN PUNTEN

Na het debacle van de vorige wedstrijd, vandaag tijd op eerherstel.
Helaas meldde Jayden zich ziek en daarnaast ook onze trainer Paul. 
Ondergetekende en Ferry de Jong mochten de honneurs waarnemen.
Ook onze vaste scheids ontbrak wegens ziekte, dus was Michel Snoeij bereidt de wedstrijd te fluiten, waarvoor onze hartelijke dank.
Door het wegvallen van Jayden als aanjager op het middenveld, mocht Martijn die positie innemen op het middenveld, zij het met lichte tegenzin. 
Onze tegenstander kampte ook met personele problemen, zij waren maar met z'n tienen.

De wedstrijd was 1 minuut uit en wij stonden al met 0-1 achter. In plaats van de bal afjagen of het de tegenstander moeilijk maken, gaven wij hen alle ruimte om te voetballen. Wordt het zo'n dag...............??
Gelukkig pakten de manschappen het daarna wel beter op, zij het wel dat wij niet fel de duels in gingen. Overigens kregen wij wel 2 kansen om iets aan deze stand te doen, maar helaas gingen die ballen er niet in. Tot de 20e minuut VVGZ een corner kreeg.
Deze bal zou een makkelijke prooi voor ons moeten zijn, maar als wij bukken in plaats van te koppen, dan maken wij het onze tegenstander wel heel makkelijk. Een speler van VVGZ zette wel zijn hoofd er tegen en de 0-2 was een feit.
Met deze achterstand gingen wij uiteindelijk ook de kleedkamer in. Tijdens deze rustperiode werd door ons ook aangegeven dat het best feller mocht en wij niet als makke schapen achter de bal en man aan moesten lopen. Wij kregen kansen, dus liggen er ook mogelijkheden iets aan deze achterstand te doen, maar niet op de manier zoals wij nu voetbalden. Met deze boodschap terug de wei in.

De tweede helft was wel beter, maar nog lang niet zoals wij het allemaal graag zouden zien. De 3 goals van VVGZ, daar was niets op af te dingen. Afstandschoten en onhoudbaar voor onze keeper, die ons overigens behoedde voor en grotere afstraffing. 
Wij kregen daarentegen wel enkele kansen om iets aan de achterstand te doen. Eén keer is dat gelukt. Jeremy omspeelde zijn directe tegenstander vrij eenvoudig en had daardoor vrije doortocht naar de goal met in zijn kielzog Lars. Jeremy behield het overzicht en bediende Lars die de bal voor het intikken had.
Dit zelfde herhaalde zich later nog eens, alleen toen was de bal op Lars net te scherp.
Kortom, een betere tweede helft, met enkele fraaie kansen van onze zijde.

Ook nu is het leermoment om feller de duels in te gaan en niet bang te zijn voor de tegenstander. Zelfs op deze leeftijd zijn sommigen dat nog steeds, punt van aandacht om mee aan de gang te gaan. Wij zijn voetballend geen topteam, dat weten wij allen, maar knokken kunnen wij, we moeten het alleen wel laten zien.

Komende weekend geen voetbal, maar wel paasontbijt op de club met aansluitend ouder-kindvoetbal. Dit belooft een superochtend te worden.

Tot dan.

HJ