Offday

Na de winst van vorige week konden we ons vandaag opmaken voor opnieuw een zware wedstrijd. Asperen werd vorige week door tegenstander LRC betiteld als grote kanshebber voor het kampioensschap. Zelf willen we dat natuurlijk ook weer behalen, maar vandaag zou dus een goede graadmeter zijn om te zien waar we nu eigenlijk echt staan. Door al die overwinningen hebben we een bak aan vertrouwen opgebouwd, maar de keerzijde daarvan is dat er een moment komt dat je net iets te veel in je zelf gaat geloven en een keer de deksel op de neus krijgt. 

Die dag was, helaas voor ons, vandaag aangekomen. De dag begon nog veelbelovend, want na alle regen was het vanmorgen om 7.40 redelijk weer en het zag er naar uit dat we onder goede omstandigheden de wedstrijd konden voetballen. Dat deden we in en tegen Asperen. Wessel was er vandaag niet bij, hij geniet van een welverdiende wintersportvakantie. Verder was iedereen 'aanwezig'. Aanwezig tussen aanhalingstekens, want echt aanwezig waren we niet in de eerste tien minuten van de wedstrijd. Op het kunstoffen biljartlaken waren we overal net te laat en mochten we van geluk spreken dat we niet na tien minuten al met 4-0 achter stonden. De schade na een kwartier voetballen was slechts een 2-0 achterstand. Ook het weer sloeg om en we hebben alles wel voorbij zien komen. Wind, regen, hagel, sneeuw, natte sneeuw, dat kon er ook nog wel bij. Toch kregen we ook goede kansen. Milan wist helaas de kansen niet te benutten. Asperen D1 zelf bracht ons eigenlijk terug in de wedstrijd. Na natrappen van de rechtsbuiten konden we vijf minuten lang met een man meer spelen en hadden we even controle over de wedstrijd. Vlak voor rust konden we de aansluitingstreffer maken. Een vrije trap van Milan werd niet goed verwerkt door de keeper, Rik was er snel bij en tikte de bal binnen. 

Met een 2-1 achterstand gingen we dus de rust in en we leefden nog. Dat een peptalk wel eens averechts kan werken hebben we vandaag meegemaakt, want binnen tien minuten gaven we de wedstrijd helemaal weg en stonden we tegen een 6-1 achterstand aan te kijken. We probeerden het wel, maar niks lukte en we kwamen simpelweg scherpte te kort tegen een goede tegenstander. Het verschil met voor de winterstop is dat het nu keihard afgestraft wordt en dat lesje hebben we na deze wedstrijd hopelijk geleerd. Ramon deed nog wat terug door een benutte penalty, maar het slotakkoord was voor Asperen. Met een pijnlijke eindstand van 7-2 zochten we de hitte van de douches op. 


Verliezen is natuurlijk nooit leuk, zeker als je eigenlijk niet meer weet wat verliezen is. Tegen Peursum hadden we natuurlijk ook al verloren, maar dat voelde nog meer als een winst dan als een verlies. Vandaag voelde het echt als verliezen en het is misschien wel goed om dat weer een keer te voelen. Met alle voeten weer op de grond werken naar de volgende wedstrijd. Op 60% red je het niet meer het zal weer richting de 100% moeten.