HET MOEST EN HET GEBEURDE

Vandaag een cruciale wedstrijd die gewonnen moest worden om nog aanspraak te maken op een eventueel kampioenschap. Dat besef was bij iedereen duidelijk aanwezig. De kopjes waren gespannen. De selectie was compleet en Gosse verdedigde vandaag het doel.

De start was dramatisch van onze zijde. Dat was onwaarschijnlijk te wijten aan de opgelegde druk. Veel balverlies, veel knullige passes en geen beweging. Dan roep je de problemen vanzelf over je af. Binnen 2 minuten lag de bal al achter Gosse en 6 minuten nadien viel ook de 0-2.  De snelle en behendige spitsen van Herovina wisten wel raad met de onrust binnen ons team. 
Gelukkig kwam snel na de 0-2 de ommekeer en wisten de manschappen de rug te rechten.  Er volgden al snel een paar kansen. Twee ballen raakten de lat, het wachten was dus op de aansluitingstreffer.
Die viel uiteindelijk in de 16e minuut. Jeremy speelde zich zelf fraai vrij na een sterk gewonnen duel en schoot de bal met de buitenkant van de voet schitterend achter de keeper van Herovina. Daarna golfde het spel op en neer. Met deze stand gingen we ook de rust in.

In de tweede helft ging onze E1 verder op dezelfde voet als waar ze geëindigd waren. Sterk in de duels, zeker in verdedigend opzicht. En we hadden nu als voordeel de wind in de rug. 
In de 28e minuut viel de gelijkmaker. Wessel veroverde op zijn eigen helft de bal en omspeelde enkele tegenstanders en schoot uiteindelijk met zijn "choco" de bal in het doel. Opnieuw een fraaie treffer van onze zijde.

Herovina was geenszins van plan op te geven. Dus voor onze verdedigers was het alle hens aan dek. Een aantal keren brak hun behendige en snelle spits er gevaarlijk door heen, maar dan was daar steeds weer Gosse die goed mee deed en de bal kon onderscheppen. Het was dan ook Gosse die van de leiding van Herovina de grootste complimenten kreeg. En uiteraard ook van ons. 

Lang bleef het gelijk en uiteindelijk leek het ook zo te blijven. De minuten verstreken en de spanning nam steeds meer toe. Kansen over en weer, prachtige duels werden er uitgevochten, maar gescoord werd er niet meer. Een gelijkspel leek voor ons het maximaal haalbare.

Tot de 47e minuut, toen was daar Jeremy weer, die goed de bal afjoeg en nog een voorzet afleverde. Martijn was er als de kippen bij en tikte de bal achter de keeper.
En zo staan we ineens na een 0-2 achterstand met 3-2 voor. Zou het dan toch gebeuren, wat vandaag ook moest gebeuren? Snel volgde er nog een wissel om onze verdediging wat extra ondersteuning te geven. Want dit mochten we niet meer weggeven.
En dat gebeurde ook niet meer. Enkele minuten na de voorsprong floot de scheids gelukkig af. De winst was een feit. En het gejuich was daar en ook de tranen.....

En dan zijn er dus de emoties, ook dat is het mooie aan sport. Er werd gehuild door de spelers van Herovina, want zij gingen strijdend ten onder. Een mooie ploeg om tegen de voetballen, ook zij verdienen een groot compliment. En aan de andere kant was er gejuich, want wat vandaag moest gebeuren, werd ook tot uitvoering gebracht....winnen!!

En ik kan je melden en dan spreek ik namens de gehele E1 en de leiding en supporters, deze overwinning voelt heel, maar dan ook heel prettig aan. Ook onze jongens verdienen een groot compliment om na een zeer matige start zich zo terug te knokken in de wedstrijd.

Nu hebben we even rust, want komende zaterdag is er geen competitiewedstrijd voor ons. 

HJ