Een rare dag....

SV Meerkerk 4

9 - 0

Lekvogels 4

Competitie

5e klasse 18

Datum

28 oktober 2017 14:30

Accommodatie

Onbekend

Zaterdagochtend 28-10-2017,

In alle rust ontwaak ik uit een diepe slaap en in de verte hoor ik allemaal geluid. Toch vallen m’n ogen weer dicht en begin ik te dromen…
Ik sta in de finale van ‘the voice of holland’ en besluit om een eigen versie van ‘Circle of Life’ te gaan zingen. De lichten gaan uit, de spots aan, en de muziek begint te lopen. Ik begin te zingen en heel het publiek gaat uit zijn dak en zingt mee: ‘Meerkerk vieeeeerrr, Meerkerk vier in je hart’. De jury denkt bij zichzelf dit is het talent wat we zoeken, maar waar heeft die al die tijd gezeten?... Er zit nog één uithaal aan het eind van het nummer en net als ik die wil inzetten om de finale definitief binnen te slepen, schrik ik wakker van een keihard geluid…
Ik kom snel overeind en denk bij mezelf wat hoor ik nou toch? Ik doe de gordijnen opzij en kijk naar buiten, maar zie niks. Ik wrijf de slaap uit m’n ogen en langzaamaan begin ik echt wakker te worden. Opeens bedenk ik me het is zaterdagochtend en dat geluid is getrommel in de app. Snel haast ik me naar m’n mobiel en kijk op de klok. Nondeju het is al 10:34 en mijn mede strijdmakkers zijn al allemaal uren aan het trommelen voor mijn zaterdagochtend motivatie speech. Nog enigszins verbouwereerd van mijn droom over de zangwedstrijd en balend dat ik niet in de finale mijn nummer heb kunnen afmaken, probeer ik een motivatiespeech in de app neer te zetten. Jammergenoeg komt het er niet helemaal uit, dus besluit ik het maar kort te houden en mezelf klaar te maken voor de wedstrijd tegen Lekvogels…
Lekvogels staat met 7 punten boven ons en wij hebben eindelijk na vorige week onze eerste 3 punten binnen. Volgens de ranglijst zou dit dus een gelijkwaardige pot moeten worden maar niets bleek minder waar. Vandaag waren we met z’n allen ON FIRE, het middenveld bleef maar mooie passen strooien over de verdediging van Lekvogels heen en onze aanval maakte daar dankbaar gebruik van. Ze scoorde er lustig op los en wanneer lekvogels toch nog inspiratie had om een aanval op te zetten, stond onze verdediging als een huis. Met als deurwaarder Frank op doel en die was niet van plan om er ook maar iets doorheen te laten. Eigenlijk heeft lekvogels niks te vertellen gehad op ’t Hoog en werd het al snel duidelijk dat ze meer zin hadden in de derde dan de tweede helft. Na weer een aantal doelpunten stond het inmiddels al 8-0 en dacht Mister Veen ook nog maar even in de voetsporen van zijn vader te treden, door een goal van 25 meter in de kruising te trappen. Jammergenoeg trok die niet zijn shirt over z’n hoofd zodat we zijn gespierde lichaam konden zien net als Piet, hij vertelde later tegen me dat het kwam door de te strakke shirts… tja….
Affijn het bracht de eindstand op 9-0 en hebben we nog lekker een aantal biertjes op deze overwinning kunnen drinken. In de kleedkamer werd de muziekbox weer aangeslingerd en kwam de microfoon tevoorschijn. Jullie snappen dat ondergetekende eerst zijn medestrijdmakkers heeft getrakteerd op een prachtig nummer. Gek genoeg waren ze niet zo enthousiast als de jury en het publiek van vanochtend in mijn dromen, maar ach ik heb nu wel de uithaal aan het einde van het nummer kunnen doen….

Met sportieve groet,
‘de stofzuiger’