DOELPUNTENFESTIJN

Ook nu weer een doordeweekse wedstrijd. Onder een heerlijk zonnetje liep de voltallige selectie warm om weer eens een wedstrijd te gaan winnen. Althans, dat was ook nu weer het uitgangspunt.

Unitas, onze tegenstander van vandaag, begon fel aan de wedstrijd en wij hadden hier geen antwoord op. Wij stonden direct al met onze rug tegen de muur. Bij Unitas liepen enkele behendige spelers, die het ons bijzonder lastig maakten. Dit vertaalde zich al snel in een 0-1 achterstand doordat wij wederom niet doortastend handelden in de achterste linie. Ook de 0-2 was van hetzelfde laken en pak. Slappe hap was het en veel te onrustig aan de bal.
Na de 0-2 kwamen wij iets terug in de wedstrijd, maar van goed voetbal kon geen sprake zijn. Man man man, wat was het onrustig. 
In de 19e minuut maakte Unitas de 0-3 nadat een speler geheel vrij kon uithalen, zonder dat ook iemand maar het idee had de betreffende speler te hinderen. 
In de 24e minuut dan ons eerste wapenfeit. Jeremy kwam over op links en poeierde de bal hard voor. Martijn pikte de bal op en ramde deze snoeihard op de paal. In de kluts viel de bal uiteindelijk alsnog achter de goedspelende keeper van Unitas.
Met deze achterstand gingen wij de rust in met de gedachte dat het ook wel 1-8 had kunnen zijn. Kortom, werk aan de winkel voor onze trainer.

Ik weet niet exact wat onze trainer de jongens verteld heeft, maar er werd duidelijk uit een ander vaatje getapt. Felle duels werden uitgevochten en nu werd er wel achter elke bal aangejaagd door ons. Desalniettemin maakte Unitas toch de 1-4 door een fantastich afstandschot af te leveren en Bjorn kansloos te laten. Deze was fraai.

De daarop volgende 7 minuten waren bizar. Eerst was het Martijn die scoorde na een pass van Jeremy. In de 34e en 38e minuut was het Jeremy die werkelijk twee zeer fraaie goals afleverde door van afstand de keeper van Unitas te verschalken. En zo was de stand weer gelijk. Een minuut later zorgde Jeremy dat wij zowaar op voorsprong kwamen door zijn derde aan te tekenen. Een ware hattrick. Spijtig genoeg raakte de keeper van Unitas hierbij wel geblesseerd en moest het veld verlaten. Dit oponthoud duurde een minuut of vijf. Zouden wij hierdoor uit ons ritme raken of konden wij doordrukken? Voor de oplettende lezer, de stand was inmiddels 5-4.

Helaas viel in de 41e minuut dan toch weer de gelijkmaker na een slim genomen korte corner, waardoor wij even de weg kwijt waren. De laatste minuten waren overduidelijk voor Unitas en was het wachten op een treffer van hun zijde. Gelukkig viel die goal niet meer en konden wij uiteindelijk opgelucht ademhalen na een bizarre tweede helft.
Even was er nog wat commotie, aangezien de leiding van Unitas claimde dat er nog zeker 10 minuten gevoetbalt moest worden. Nu durf ik in alle eerlijk te zeggen dat ik mijn klok ook had stilgezet nadat hun keeper geblesseerd bleef liggen en deze weer aanzette nadat het spel hervat werd. En mijn klokje stond ook op 60 minuten ndat de scheids affloot. Maar ja, zouden ze mijn eerlijk geloven in Gorinchem? Ik hoop het wel.
Nu kan ik mij hun frustratie wel enigzins voorstellen. Unitas was de betere vandaag en stond ruim voor en dan met een gelijkspel het veld verlaten. Tja, dat voelt natuurlijk niet oké. Maar goed, het spel was van onze zijde niet oké, maar gezien de vechtlust in de tweede helft en de vele doelpunten, hebben we toch genoten.

Komende zaterdag mogen wij op bezoek gaan bij Rijsoord om daar de strijd aan te gaan om 10.30 uur.

Tot dan.

HJ