Wel bloemen, geen punten

Vandaag stond de wedstrijd tegen Hardinxveld op het programma. Na de zeperd van vorige week, waar helaas geen verslag van is gemaakt, moesten we iets rechtzetten. De heenwedstrijd was bovendien eenvoudig gewonnen dus we konden op jacht naar eerherstel. De tactiek van leider bassie om even af te wachten werd direct gekraakt waarop besloten werd om vandaag vol gas te gaan voetballen. 

Kapitein eenoog Bassa mocht proberen het doel te vullen. Donderdag liet hij al zien ballen te kunnen stoppen met zn hoofd en vandaag liet hij het met handen(en voeten) zien. Helaas moest hij de eerste helft wel 1x vissen na een afgeslagen corner. Bassie kon zich niet volledig strekken en de bal viel in de hoek. Meerkerk zette daar een paar hele goede kansen tegenover, raakte een paar keer het aluminium maar het lukte niet om te scoren. Het spel golfde op en neer en in alles was duidelijk dat dit Hardinxveld een lastige horde zou worden.

Barry leidde als scheidsrechter de wedstrijd uitstekend. Echter kreeg Ruud de bal vandaag niet tussen de palen EN heeft hij al een paar weken niet getraind waardoor hij op nadrukkelijk verzoek van de leiding de tweede helft mocht gaan fluiten. Daarnaast wisselde Ralf en Ferry achterin van positie. Ferry bracht meer rust en iets meer snelheid achterin om de gevaarlijke spits af te stoppen. Ralf bracht daarentegen meer dreiging en diepgang aan de rechterkant. Vorige week wist hij zelf nog een voorzet op waarde te schatten en nu gaf hij zelf meerdere fantastische voorzetten. Dat mag best een keer gezegd worden. Daarnaast penetreerde hij regelmatig door de verdediging en bewaarde hij nog wat hoogstandjes voor het laatste kwartier. Het toegestroomde publiek reageerde uiteraard met veel ontzag en applaus toen hij met een ‘zeer soepele beweging en uitstekende balcontrole zichzelf bevrijdde uit een benarde situatie door tussen twee verdedigers te glippen.’

Het mocht alleen niet baten. Hardinxveld verdedigde stug en loerde op de counter. De keeper van Hardinxveld rammelde (onbewust?) ontzettend veel ballen uit zijn doel. En anders smoorde de bal wel in het woud van benen die in de zestien meter stonden. Koen leek met het hardste schot uit zijn lange lange carrière een punt te pakken maar de bal vloog rakelings over de kruising. Boertie leek even aan de zwaartekracht te ontsnappen bij een hoge voorzet van Jos totdat diezelfde zwaartekracht hem hard, ja heel hard terug bracht naar de aarde met welgeteld 0 verdedigers om hem heen. Toch volgde er nog een overdreven koprol, maar deze scheids liet zich niet foppen. Aan de overkant maakte Bassie zichzelf ontzettend groot en daarmee het doel ontzettend klein om een tweede tegendoelpunt te voorkomen. Ferry en Frank moesten soms tot het uiterste gaan, maar Hardinxveld wist niet meer te scoren. Meerkerk ook niet, ondanks grote kansen voor vrijwel alle aanvallers en middenvelders.

Ontgoocheld door het verlies namen we plaats op het verse gras voor een welverdiend biertje. Ja, zeker een verdiend biertje op basis van het vertoonde spel in de tweede helft.