Almkerk A1 - SV Meerkerk JO19-1

Almkerk A1

3 - 2

SV Meerkerk JO19-1

10'

Matthijs Visser (schot)

85'

Benjamin Baars (kopbal)

Competitie

A-Junioren, A1, 1e klasse B

Datum

19 februari 2011 12:00

Scheidsrechter

Nelis, J.

Accommodatie

Onbekend

Op een kille zaterdag voetballen in Almkerk en dat dan na 1,5 uur voetballen de stoom uit je oren komt, dat lijkt er op alsof we op een vulkaan gevoetbald hadden. Maar dat er iets ontploft was, zal blijken uit dit verslag.

Na een gedegen voorbereiding en beide teams met 1 reserve (uitgezonderd Jesse) werd er om 12:00 afgetrapt onder de bezielende leiding van een Drunense scheidsrechter. Vanaf de aftrap werd er goed gecombineerd en zat er veel beweging en beleving in het spel. Nog geen echte kansen kunnen creëren maar het spel gaf de bank wel het vertrouwen dat we een leuke wedstrijd zouden kunnen gaan bekijken. Ondanks ons overwicht mochten we Almkerk echter niet onderschatten. Amper dit besproken of de eerste teleurstelling werd een feit. Vanaf rechts kon er een speler om Wilco heen komen en inschieten. In eerste instantie nog wel gestopt door Mathijs, maar de bal kaatste tegen een Almkerkerker die het eerste doelpunt scoorde. Een domper na 7 minuten maar dit was pas het begin van de match. Er bleef goed gecombineerd worden en dit leverde een mooie aanval op vanaf rechts met Floren en Tim die de bal naar Mathias speelde en met een bekeken schot de doelman verschalkte. Dus het was na 10 minuten weer gelijk! Tot nu toe ging het goed en gezien ons spel en overwicht ……….. wie weet? Nou daar kwamen we snel achter want een ongelukkige trap van Mathijs op Jacco, die de bal niet goed kon wegwerken, maar wel zijn tegenstander, deed de scheids als door een vuurpijl geraakt, naar zijn borstzak grijpen. Zijn kleur was roooodd. Hij had ook een andere kleur kunnen trekken: te zwaar bestraft. Wat hadden we gedaan en wat moesten we doen: met 10 man verder en nog 4800 seconden te spelen met een ontbrandde scheidsrechter? Dat vereiste slim voetbal: op het juiste moment de aanval zoeken en je rust nemen. Zoals verwacht ging Almkerk stevig in de aanval op zoek naar een doelpunt, maar ook kwamen er voor ons kansen. Het zat ons echter niet mee, maar als collectief groeiden we in de wedstrijd en we begonnen zelfs te geloven in een goed resultaat. In de pauze werd de tactiek nog verder aangescherpt en met vereende krachten begonnen we aan de 2^e helft. Ondanks de man-meer situatie werden wij juist niet onder de voet gelopen, maar lieten wij de tegenstander achter ons aanlopen. Het kostte wel veel kracht maar door voor elkaar te werken, kwamen er over en weer kansen. De gelukkigste was echter Almkerk, want een strakke voorzet kon net niet goed weggewerkt worden en daardoor kwamen zij op voorsprong. Als je denkt dat de nekslag zou zijn geweest dan heb je het mis. Meerkerk legde er nog een schepje boven op en creëerde kans op kans (sterke acties van Benjamin, Mathias, Coen, Dennis, Tim en alle andere). Met nog 5 minuten op de klok kregen we een corner en mocht Mathijs naar voren om onrust te storen en waarachtig. De corner werd genomen, Almkerk afgeleid en Benjamin kon inkoppen. 2-2. Dit doelpunt kon de scheids niet afkeuren; ook al had hij dat misschien wel gewild, want hij had die middag een erg gekleurde bril op (niet bestraffen voor slaan, niet fluiten voor handsballen in de 16 en ….). De seconden tikten weg en wij hoopten op een gelijkspel, maar zij kregen ruim in blessuretijd, na een lichte overtreding van Tim buiten het strafschop gebied een vrije trap. In eerste instantie nog gered door Mathijs, maar in de rebound ingeschoten. Grrrrr. 3 -2. Na zijn laatste fluitsignaal liep de scheids voldaan en met een grijns het veld af. Wij konden met opgeheven hoofden het veld af. Geen punten, maar wel een overwinning op ons zelf en op de scheidsrechter. Het was tijd om de stoom af te blazen en op zoek te gaan naar ijs, dat er helaas niet was! “Jongens, een geweldige prestatie”, zeker met 12 tegen 10.

P.S. het ijs was voor Wilco’s knie!